Çeviri Şiirleri-Ana Kalandadze

Neredeyse eve girecek dut, Başımı okşayacak neredeyse... Seslenip göz kırpıyor sürekli Ulu ağaç, zümrüt yeşili...

Çeviri Şiirleri-Ana Kalandadze
15 Ocak 2004 Perşembe 16:37

DUT

Neredeyse eve girecek dut,
Başımı okşayacak neredeyse...
Seslenip göz kırpıyor sürekli
Ulu ağaç, zümrüt yeşili...
Nasıl fısıltılar duyuyor kulaklarım?
Nasıl fısıltılar? Dağlayıcı, yakıcı...
Neredeyse eve girecek dut, 
Elini belime dolayacak neredeyse...


ÖLÜLERİN GÜNEŞİYİM

İki dünyanın, iki dünyanın sınırıyım ben, 
Yüreğim, niçin hüzünleniyorsun?
Işığı solmuş, ışığı ölmüş ölülerin güneşiyim.
Benim ışıklarımda oynaşıyor serçeler...
Siklamenlerin, siklamenlerin tohumları çatladı,
Buhar olup uçuyor toprağın ıslak nefesi;
Derenin şarkılarında uyuyor bıldırcınkılavuzu...
Coşkuyla dinliyorum serçelerin cikciklerini...
Yeşeriyor, duyuyorum otların nefesini,
Ama... Yüreğim niçin hüzünleniyorsun hâlâ?
Gül dalındaki kuru tohumları
Gagalayıp götürdüler serçeler...
İki dünyanın, iki dünyanın sınırıyım ben, 
Yüreğim, niçin hüzünleniyorsun?
Işığı solmuş, ışığı ölmüş ölülerin güneşiyim.
Benim ışıklarımda cıvıldaşıyor serçeler...

Gürcüceden çeviren: FAHRETTİN ÇİLOĞLU


İlgili Galeriler
Yorum Ekle
İsim
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.